Birmingham, 5/6-apr-2025 - Alsof er in Nederland nog niet genoeg toernooien zijn, vonden Jacqueline en Olav het wel weer eens tijd worden om in het buitenland een wedstrijd te spelen. En wat voor een weekend werd het! De zon scheen dat het een lieve lust was. De lokale inwoners vergaten helemaal dat de vuilnis-ophaaldienst al weken aan het staken was. Barbecues vlogen de winkels uit en de slagers wisten zich geen raad met de vele last minute bestellingen. Temperaturen van boven de 20 graden maken ze in een heel jaar maar zelden mee. Nu, begin april, is het al drukker dan aan de Costa del Sol in de bouwvak vakantie.
En tussen al deze emoties door was er ook nog eens een riichi toernooi. In een fraaie buitenwijk van Birmingham, Solihull, werd een mooie locatie gevonden waar normaal gesproken alleen maar bridge wordt gespeeld. Maar dat hinderde de organisatie niet om er een riichi wedstrijd door te drukken. En met succes kan uw schrijver en tevens EMA observer garanderen.
Een mooie, grote ruimte waar je met gemak de 68 deelnemers kwijt kon. En een lunch waar je in Nederland alleen maar van kunt dromen. Lasagne, chili con carne, curry, rijst en friet. Het heeft net wat meer impact dan een broodje kroket. Maar genoeg nutteloze informatie.
De resultaten van Olav en Jacqueline waren vooral consistent. Dat wil zeggen, mevrouw bivakkeerde het hele toernooi in de onderste regionen en mijnheer kon heel lang dromen van een top-10 klassering. Slechts één slechte ronde leverde Olav uiteindelijk een `14e plaats op. Daar zou hij vooraf voor getekend hebben en was hij achteraf ook heel tevreden mee. Jacqueline had na de eerste dag het snode idee opgepakt om de speciale prijs te winnen voor degene die de tweede dag de meeste progressie zou boeken. Aan de, uiteindelijke, 61e plek kun je aflezen dat die opzet net niet gelukt is. Gelukkig werden er wel weer nieuwe contacten gelegd en Facebook vriendschappen gesloten. Alles voor het grotere doel namelijk meer spelers op onze eigen toernooien.