Nadat de tweede editie van het Yuki No Taikai (winter toernooi) in januari niet door kon gaan vanwege corona hadden op zaterdag 7 mei j.l. zich 32 spelers verzameld in De Berchplaets. Het aantal deelnemers viel een beetje tegen. Maar nadat de zaal kunstmatig verkleind was, kwam de gezelligheid ook terug. Twee late afmeldingen op vrijdagavond boden Martin van Thiel en de schrijver dezes alsnog de mogelijkheid mee te doen. Daardoor schoof Mattheu van Oorsouw door naar de functie van floormanager. Scores verwerken, ranglijsten printen en ophangen, catering in de gaten houden, scheidsrechter assisteren, enz. En dat heeft hij fantastisch gedaan. 

Overigens waren Mattheu met Anja, Dimphy met Cees en Jacqueline al vroeg aanwezig op de zaal in te richten. Het bleek een fluitje van een cent want een binnen het half uur stond alles klaar. En juist op dat moment kwamen de eerste deelnemers alweer binnen. Inschrijven, koffie inschenken en snel de andere spelers begroeten. Want de meesten hadden elkaar alweer een tijdje niet gezien. 

Bijna iedereen was op tijd. Slechts Anneke Keyl miste de eerste vijf minuten van het toernooi. Blijkbaar was het pontje bij Megen uit de vaart genomen en dan moet je een eind rijden om het volgende pont te kunnen nemen. Gelukkig had ze de organisatie op de hoogte gebracht. Zodoende hoefde de organisatie niet aan de beademing en dat kwam het humeur weer zeer ten goede.

Het toernooi zelf was spannend. Waar in het begin de titelverdediger (Robert Bodde) de hoogste plek innam zakt hij na de lunch wat weg. Daardoor kwam er ruimte voor een nieuwe winnaar. Anneke Keyl had haar omweg 's-ochtends blijkbaar goed verwerkt want na de laatste ronde stond ze op 1e plaats. Op de tweede plaats kwam, na een flinke eindsprint, Dimphy terecht. De trots was van haar gezicht te lezen. De derde plaats was voor Eveline Broers. Kortom drie "oude rotten" op het podium waarmee bewezen is dat riichi een ervaringsspel is. 

Een speciaal woord van dank aan de scheidsrechter, Bert Claessen. Met een frisse kijk op zaken loste hij alle vragen op. Meestal liet hij vier tevreden spelers achter maar een enkele keer sloeg de verbijstering toe. Maar ook daar werd weer een oplossing voor gevonden. <Home>