Berghem, 28-sep-2024 - Je zou toch denken, na dertien keer het Skôn Spel Toernooi organiseren, dat het inmiddels een goed geoliede machine zou zijn. Nou, laat me je vertellen: dat was in de editie van 2024 allesbehalve het geval. De "Grote Organisator" had weer van alles thuis laten liggen, inclusief zijn laptop, want dat is inmiddels traditie. Maar dit jaar had hij een nieuw hoogtepunt bereikt: er waren te weinig tafels, te weinig klemborden, te weinig pennen... en als kers op de chaos-taart: te weinig spelers.

Ja, je leest het goed. Spelers. Niet geheel onbelangrijk op een toernooi, toch? Maar goed, laten we eerlijk zijn, het lag niet allemaal aan de Grote Organisator. Twee deelnemers hadden zonder bericht besloten niet op te komen dagen. En dan was er nog die arme deelnemer die om 03:15 's nachts een mail stuurde, kotsend boven een emmer: “Ik kom echt niet, sorry.”

Enter Foppe. Foppe had zich in een vlaag van optimisme aangemeld als “in geval van nood”-speler. En als nood ooit hoog was, dan was het nu. Zijn vrouw Anneke gooide hem haastig in de auto en bracht hem, alsof hij een eerstehulpdokter was, naar het toernooi. Franka, die eigenlijk alleen kwam om de standen in te voeren, werd ook maar het veld in gesleept. Want ja, met twee lege stoelen zou zelfs de jury de boel niet meer kunnen rechtlullen.

Bij de recreanten ging het gelukkig soepeler. Zoals altijd eigenlijk. Geen gedoe, geen drama, iedereen ruim op tijd. De organisatie was zelfs een beetje in shock van alle nieuwe gezichten. Nu nog een manier vinden om meer deelnemers aan te trekken, want 32 man is toch wel een beetje karig. Misschien moeten we werken aan betere lunchopties, want zeg nou zelf: wie komt er voor een broodje kaas en worst? Zelfs de traditionele kroket was in geen velden of wegen te bekennen. En soep? Vergeet het maar. Gelukkig gaan we volgend jaar terug naar Oss, waar ze weten wat “catering” betekent. Wijkcentrum Schadewijk, wij komen eraan!

Op sportief vlak vielen de prestaties van de competitieve spelers... laten we zeggen, tegen. Jacqueline kreeg nog een eervolle vermelding voor haar tiende plek, en Dimphy? Tsja, net niet, elfde. Foppe, onze nood-speler, werd 17e, wat bijzonder is gezien het feit dat hij z’n bed nog niet uit was toen het toernooi eigenlijk al begon. Cisca, Anja en Franka vonden zichzelf terug in de grijze middelmaat en de Grote Organisator zelf? Die prijkte fier op plaats 42. Sohana haalde met een 50e plek net de eindstreep. Kortom: het wordt een kwestie van uithuilen en hopen dat we volgend jaar beter uit de verf komen. Eindstand competitie.

Bij de recreanten was er gelukkig wel wat vreugde. Ien greep een prachtige derde plek, met echtgenoot Jan vlak achter haar op de vijfde plaats. Het nieuwe talent Jet sloeg iedereen met verbazing om de oren met een twaalfde plek. Het echtpaar Borremans (Kees 18e en Marlies 21e) was, zoals altijd, onafscheidelijk. En voor Trees en Dora? Tja, die kunnen deze editie maar beter snel vergeten. Eindstand Recreanten.

Ondanks dat hij gestopt is bij de club, was Mattheu toch zo vriendelijk om foto’s te maken. Die jongen doet dat al jaren, maar laten we even eerlijk zijn: wie dacht dat een toernooi zonder foto’s hetzelfde zou zijn als een concert zonder cello? Niemand. Je ziet ze misschien niet altijd, maar als ze er niet zijn, mis je ze meteen. Dus, Mattheu: een welgemeend dankjewel!

<terug>